Bitwa pod Loigny-Poupry

Bitwa pod Loigny-Poupry

Wojna francusko-pruska
Żuawi Charette'a idą do ataku
Czas	2 grudnia 1870
Miejsce	Loigny-la-Bataille
Wynik	porażka wojsk francuskich
Strony konfliktu
Francja Prusy
Dowódcy
Louis-Gaston de Sonis Fryderyk Franciszek II
Siły
ok. 45 000 żołnierzy ok. 35 000 żołnierzy
Straty
ok. 5000 zabitych, ok. 3000 jeńców 4180 zabitych i rannych
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
48°07′12″N 1°45′20″E/48,120000 1,755556

Bitwa pod Loigny-Poupry – jedna z bitew wojny francusko-pruskiej. Doszło do niej 2 grudnia 1870 roku podczas walk o dolinę Loary pod miasteczkiem Loigny. Wydzielony korpus armii pruskiej (Preußische Armee-Abteilung), dowodzony przez Fryderyka Franciszka II, wielkiego księcia Meklemburgii i Schwerinu, starł się z XVII Korpusem francuskiej Armii Loary gen. Louisa d'Aurelle’a i pokonał go. Oddziałami francuskimi dowodził generał Louis-Gaston de Sonis, doświadczony oficer kawalerii. Trzon jego wojsk stanowił 1000-osobowy oddział „ochotników z zachodu”. Mające wspomagać ich oddziały (48 i 51 Pułki Piechoty, złożone głównie ze zbieraniny rekrutów bez żadnego doświadczenia) poszły w rozsypkę, zostawiając de Sonisa i ochotników samych przeciw przeważającym siłom przeciwnika. W tej sytuacji bitwa została przez Francuzów przegrana.